توضیحات
آماده سازی محیط
- قوطی محیط کشت مک کانکی آگار را به خوبی تکان دهید. مقدار ۵۰ گرم از پودر محیط را در یک لیتر آب مقطر حل کنید.
- به آرامی حرارت داده و به مدت چند ثانیه بجوشانید تا محیط بطور کامل حل شود.
- محیط کشت را در دمای ۱۲۱ درجه سانتی گراد به مدت ۱۵ دقیقه اتوکلاو کنید.
- محیط را تا دمای ۵۰-۴۷ درجه سانتی گراد خنک کرده و داخل پلیت بریزید.
شرایط نگهداری
پودر محیط داخل قوطی کاملا در بسته و در دمای زیر ۳۰ درجه سانتی گراد و محیط آماده در لوله در دمای ۸-۲ درجه سانتی گراد نگهداری شود. بهترین زمان استفاده تا قبل از تاریخ انقضای درج شده بر روی برچسب محصول است.
آزمایش
آزمایش
فرآیند آزمایش
- نمونه های عفونی بایستی بدون تاخیر و مستقیم به آزمایشگاه منتقل شده و در معرض گرما یا سرمای شدید قرار نگیرند. در غیر این صورت، نمونه ها باید به محیط های مناسب انتقالی منتقل شده و تا زمان تلقیح به محیط کشت در یخچال نگهداری شوند.
- قبل از تلقیح باید پلیت در دمای آزمایشگاه قرار گیرد تا با محیط اتاق هم دما شود.
- چنانچه نمونه بوسیله سواپ به محیط کشت منتقل می شود، بایستی سواپ در گوشه ای از پلیت کشیده شود. سپس از این ناحیه کشت چند مرحله ای داده تا کلنی های تک بدست آید.
- در کنار این محیط کشت بهتر از محیط های کشت غیر انتخابی نیز استفاده کرد. این کار باعث افزایش شانس دستیابی به ارگانیسم های گرم منفی که تعداد کمی در نمونه دارند می شوند. همچنین منجر به شناسایی سایر ارگانیسم های موجود در نمونه نیز می شود.
- پلیت ها را به مدت ۲۴-۱۸ ساعت در دمای ۳۵ درجه سانتی گراد و بصورت هوازی گرماگذاری کنید. از تابش نور به پلیت ها جلوگیری کنید. چنانچه نتایج کشت پس از ۲۴ ساعت منفی بود، پلیت ها را مجددا به مدت ۲۴ ساعت دیگر گرماگذاری کنید.
نتیجه و تفسیر
در این محیط کشت، باکتری های کلیفرم، کلنی هایی قرمز رنگ با هاله ای از رسوب نمک های صفراوی ایجاد می کنند. رسوب نمک های صفراوی در اطراف این کلنی ها به سبب کاهش pH محیط کشت در اثر تخمیر لاکتوز ایجاد می شود. باکتری هایی که قادر به تخمیر لاکتوز نیستند مانند سالمونلا تایفی، پاراتایفی و شیگلا دسانتری کلنی های بی رنگ تولید می کنند.
نکته
- اگرچه از محیط کشت مک کانکی آگار به عنوان محیط کشت انتخابی اولیه برای جداسازی باسیل های روده ای استفاده می شود، اما بکارگیری تست های بیوشیمیایی و سرولوژیکی در کنار کشت توصیه می شود.
- گرماگذاری پلیت های کشت داده شده مک کانکی آگار در فضای حاوی دی اکسید کربن بالا، باعث کاهش رشد و بازیابی برخی از باسیل های گرم منفی روده ای می شود.
