محیط های کروموژنیک و فلوئوروژنیک

 

محیط های کروموژنیک و فلوئوروژنیک

 

محیط­ های کشت برای رشد، جداسازی و شناسایی میکروارگانیسم ها استفاده می شوند. آنها به طور کلی دارای مواد مغذی مانند پپتون ها، اسیدهای آمینه، عصاره های گوشت و مخمر، مواد معدنی و ویتامین ها، عوامل سفت کننده (مثل آگار) و سیستم های شناسایی هستند.

سیستم های شناسایی محیط های کشت سنتی ترکیبی از کربوهیدرات ها، اسیدهای آمینه و گلایکوزیدها (مانند اسکولین) با یک سیستم اندیکاتوری هستند. افزودن سوبستراهای آنزیمی کروموژنیک و فلوئوروژنیک به عنوان یک سیستم تشخیصی منجر به توسعه تعدادی از محیط های جداسازی، شده است. سوبستراهای آنزیمی کروموژنیک و فلوئوروژنیک شامل بخشی متصل، به نام کروموفور (Chromophore) یا فلوئوروفور (Fluorophore)، به قسمت قابل شناسایی برای آنزیم، مانند کروبوهیدرات­ ها، اسیدهای آمینه یا فسفات هستند. آنزیم های ویژه تولید شده توسط میکروارگانیسم  هدف سوبسترای کروموژنیک و فلوئوروژنیک را برش داده و کروموفوز یا فلوئوروفور را آزاد می سازد که میکروارگانیسم را با رنگ یا فلوئورسنس ایجاد شده در کلنی رشد یافته یا محیط کشت مشخص می کند.

       

دو گروه از ترکیبات شیمیایی مورد استفاده در محیط های کشت عبارتند از مشتقات ایندول (indole-derivatives) و سوبستراهای 4-متیل آمبلی فریل (methylumbelliferyl-4) می باشند. دومی محلول در آب بوده و تنها با نور UV قابل شناسایی است. استفاده از سوبستراهای بسیار حساس فلوئوروژنیک در محیط های جامد محدود است زیرا آنها در محیط پخش شده و نور UV برای شناسایی ضروری است. مشتقات ایندول اغلب در محیط غیر پخش شونده (non-diffusible) هستند و کروموفور در کلنی رسوب می کند. درنهایت، شناسایی و کار با کلنی های رنگی مزیتی در کار میکروبیولوژی عملی است.

محیط های کشت کروموژنیک که از عوامل بیماری زایی میکروارگانیسم های هدف برای شناسایی استفاده می کنند، دارای جذابیت بیشتری می باشند زیرا آنها شناسایی سریع را با ویژگی میکروارگانیسم ها، شامل باکتری های بیماری زا، با هزینه پایین، همراه می کنند. افزودن مکمل های مهارکننده به این محیط های کروموژنیک، مانند آنتی بیوتیک ها، بیشتر یا تمام آلودگی های رخ داده در نمونه مورد آزمایش را مهار می کند.

       

ویژگی های محیط های کروموژنیک

 

این محیط های کشت برای شناسایی ساده و سریع باکتری ها با استفاده از سوبستراهای کروموژنیک می باشند. مخلوط کروموژنیک دارای سوبستراهای کروموژنیک مانند Salmon-Gal، X-Gal، X-Glucuronide و غیره می باشد. آنزیم های خاص که توسط باکتری ها تولید می شوند، این سوبستراها را بریده و منجر به رنگین شدن مختلف کلنی های باکتری ها می شوند.

• وضوحی قابل اطمینان همراه با رنگ مشخص
• نتایج سریع تر، دست یابی سریع تر به نتایح در قیاس با روش های سنتی، با استفاده از برخی از محیط، طی 24 ساعت نتایج تاییدی به دست می آید.
• تنها در یک محیط می توان بیش از یک ارگانیسم را شناسایی کرد. در این حالت هزینه شناسایی کمتر است.

       

• سادگی خواندن واکنش های رنگ زا بدون نیاز به دستگاه و یا مهارت ویژه
• محیط های کروموژنیک نیاز به کشت های مجدد (Subculture) و آزمایش بیوشیمیایی بیشتر برای شناسایی عوامل بیماری زا را حذف می کند.
• ویرولانس (Vurulence) میکروارگانیسم خاص می تواند به طور همزمان با شناسایی و تمایز آن انجام شود.
• محیط کروموژن دارای مواد غذایی کافی و مناسب برای احیا میکروارگانیسم های آسیب دیده که رشد سختی دارند، می باشد.
• نتایج پایدار و قابل اطمینان، رنگ ثابت کلنی به همراه اختصاصی بودن نتایج حاصل از عملکرد آنزیم ها، با استفاده از این محیط ها به دست می آید.